فائقهٔ آتشين معروف به گوگوش (متولد ۱۳۲۹ خورشيدي در تهران)[۳] خواننده و هنرپيشهٔ مشهور ايراني است. وي از محبوب‌ترين خوانندگان تاريخ موسيقي ايران به شمار رفته و در ساير كشورهاي آسياي ميانه و خاورميانه نيز هواخواهان بسياري دارد.[۴][۵]
در سالهاي دههٔ هفتاد ميلادي و پيش از انقلاب ايران وي را «شاه‌ماهي موسيقي ايران» مي‌ناميدند.[۶] اين لقب بعد از بازگشت وي به آمريكا دوباره بر سر زبان‌ها افتاد و در تبليغات راديو تلويزيوني تور بازگشت از اين نام بسيار استفاده شد.
محتويات
تولد
فائقه آتشين در تهران زاده شد. خانوادهٔ وي اصالتاً از آذربايجانيهايي بودند كه از شوروي به ايران مهاجرت كرده‌بودند.[۷][۸] پدر و مادر گوگوش هنگامي كه وي ۲ سال داشت از يكديگر جدا شدند.
نام‌گذاري
گوگوش نامي ارمني براي پسران است. در كودكي دايه ارمني‌اش او را با اين نام صدا مي‌كرد و بعدها اين نام را به عنوان نام هنري‌اش برگزيد.[۹][۱۰] اما عده‌اي مي‌گويند اين نام را از پسر همسايه ارمني خود گرفته است؛ البته عشق كودكي وي نيز در اين امر بي تاثير نبوده است. اما آن طور كه گوگوش در مصاحبهٔ مفصل خود با خانم هما احسان توضيح داده، اين اسم را پدرش براي وي انتخاب كرده، اما ادارهٔ ثبت احوال به علت عجيب بودن اين اسم از ثبت آن در شناسنامهٔ نوزاد خودداري مي‌كند و از پدر وي مي‌خواهد كه يك اسم ايراني يا عربي براي وي انتخاب نمايد كه در نهايت پدر وي نام فائقه را براي نوزاد برمي گزيند. اما در خانه و به طور كلي مكان‌هاي غيررسمي از همان كودكي وي را گوگوش صدا مي‌زنند.[۱۱]
زندگي خصوصي
قبل از انقلاب
او از همان كودكي به همراه پدرش كه يك شومن بود، خوانندگي و بازي در فيلم را آغاز نمود و نخستين تجربه هنرپيشگي او در سن هفت سالگي بود. گوگوش بعدها در فيلم‌هايي چون «پرتگاه مخوف» (۱۹۶۳ ميلادي)، «شيطون بلا» (۱۹۶۵) و «پنجره» (۱۹۷۰) ظاهر شد. ترانه‌هاي او كه توسط آهنگ‌سازاني چون واروژان و حسن شماعي‌زاده نوشته‌شده و شعرهاي شهيار قنبري در آن به كار رفته بود، براي او موفقيت بزرگي پديد آورد. تا حدي كه ساير خوانندگان پاپ زن ايراني به تقليد از سبك او پرداختند. سبك او در دهه هفتاد ميلادي، در اوج شهرتش به عنوان خواننده و هنرپيشه، الگوي زنان ايراني واقع شد كه به‌جز گوش سپردن به ترانه‌هاي او، از سبك پوشيدن جامه، ميني‌ژوپ و مدل موي كوتاه او معروف به مدل گوگوشي تقليد مي‌نمودند. و در حال حاضر نيز اكثر مدلهاي قديمي به نام وي ثبت شده است .[۳]
پس از انقلاب
با وقوع انقلاب ايران در سال ۱۳۵۷ و برپايي نظام جمهوري اسلامي، موسيقي پاپ و آوازخواني زنان در محافل عمومي ممنوع اعلام شد. با وجود آن‌كه اكثر هنرمندان ايراني، مهاجرت از ايران را انتخاب كردند؛ گوگوش كه به هنگام وقوع انقلاب در ايالات متحده به سر مي‌برد، به ايران بازگشت. او مدت كوتاهي زنداني شد و سپس گوشه گيري را پيش گرفت.[۳]
با وجود حاكميت نظام اسلامي بر ايران، ترانه‌ها و موزيك‌ويديوهاي گوگوش به وفور و سهولت در ايران يافت مي‌شد و گوگوش هم‌چنان طرفداران بيشتري را جذب مي‌كرد. با انتخاب محمد خاتمي به عنوان رئيس‌جمهور ايران در سال ۱۳۷۶ بسياري از محدوديت‌هاي پيشين برداشته‌شد. به برخي از زنان (گوگوش ميان آنان نبود) اجازه داده شد تا در محافلي كه همهٔ حضار، زن باشند به اجراي برنامه بپردازند. اگرچه پخش و توزيع موسيقي پاپ هم‌چنان ممنوع بود، ولي مالكيت آن مشكلي نمي‌داشت.[۳]
شروع دوباره
گوگوش بعد از بيست و يك سال سكوت و گوشه گيري در ايران، در سال ۱۳۷۹ موفق به كسب گذرنامه شد و با خروج از ايران فعاليت هنري خود را با ارائه آلبوم زرتشت كه بخشي از آن در ايران به صورت مخفيانه ضبط و در كانادا تكميل و پخش شده بود، از سر گرفت و به انجام سري كنسرتهاي بازگشت پرداخت كه با استقبال بي نظير ايرانيان و فارسي زبانان خارج از ايران مواجه شد.
وي در سال ۱۳۸۳ آلبوم «آخرين خبر» و در سال ۱۳۸۵ آلبوم «مانيفست» را منتشر كرد كه مورد استقبال شديد دوستداران وي قرار گرفت. او بعد از ۲ سال سكوت مجدد، تور سال ۲۰۰۵ آمريكا را آغاز كرد كه اولين كنسرت آن در تاريخ ۱۷ سپتامبر در فروم لس‌آنجلس اجرا شد.
اجراهاي زنده
كنسرتهاي دوبي
گوگوش تقريبأ هر سال در شهر دبي، امارات كنسرت برگزار مي‌كند. قيمت بليط كنسرتهاي او از ۳۵۰ تا ۲،۰۰۰ درهم (از ۹۵ تا ۵۴۰ هزار تومان)[۱۲] است كه باعث شده كه كنسرت‌هايش از گران‌ترين كنسرتهاي اجرا شده در دبي به حساب آيد. هواداران بسياري از ايران و كشورهاي فارسي‌زبان ديگر، تنها به خاطر ديدن اجراي زندهٔ گوگوش به دبي سفر مي‌كنند.[۱۳] تعداد تماشاچيان برخي از كنسرتهاي او در دبي، بيش ۱۲ هزار نفر بوده‌است.[۱۴]
فينال آكادمي موسيقي گوگوش
گوگوش در آخرين قسمت برنامه تلويزيوني آكادمي موسيقي گوگوش ۱۳۹۰، به اجراي ترانهٔ «يه حرفايي»همراه با حاضرين پرداخت.
گوگوش و حكومت پهلوي
گوگوش از جمله هنرمنداني بود كه به جشن تولّد وليعهد، رضا پهلوي دعوت شد و در آن جشن، اجراي برنامه زنده داشت.[۱۵]همچنين وي در سال ۱۹۷۶ در جريان جنگ ظفار به عمان رفت و براي سربازان ايراني برنامه اجرا كرد.[۱۶]
اطلاعات كلي
- دختر صابر آتشين (بازيگر)
- ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۴ - همسر سابق محمود قرباني (صاحب هتل كاباره ميامي و پدر كامبيز)
- ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۵ - همسر سابق بهروز وثوقي (بازيگر)
- ۱۳۵۶ تا ۱۳۶۸ - همسر سابق همايون مصداقي (بيزنس بيمه)[۱۷]
- ۱۳۷۰ تا ۱۳۸۲ - همسر سابق مسعود كيميايي (كارگردان)
- مادر كامبيز (خواننده)
- داراي مدرك تحصيلي زير سيكل
- ۱۳۳۴ - آغاز فعاليت هنري با عمليات آكروباسي
- ۱۳۳۸ - ادامه فعاليت هنري با خوانندگي
- ۱۳۳۹ - شروع فعاليت در سينما با بازي در فيلم بيم و اميد
- ۱۳۷۹ - شروع مجدد خوانندگي پس از وقفه‌اي طولاني در (كانادا)
آلبوم‌ها
- آلبوم‌هاي قبل انقلاب
- مسبب (همراه با داريوش)
- نيمهٔ گمشدهٔ من
- فصل تازه
- همسفر
- جاده
- مرداب
- كوير
- كوه
- اگه بموني، اگه نموني
- پل
- ستاره آي ستاره
- من و گنجشكاي خونه
- لحظهٔ بيداري
- در امتداد شب
- دو ماهي
- دو پنجره
- شناسنامه ۱
- شناسنامه ۲
- بعد از انقلاب
- آلبوم آخرين خبر: آهوي عشق - دلكوك - اتاق من و...
- ۱۳۸۵ - مانيفست -شامل ترانه‌هاي: آي مردم مردم - نجاتم بده و...
- ۱۳۸۷ - شب سپيد - شامل ترانه‌هاي: اينترنشنال مدلي - شب سپيد - مدلي همصدا - شك مي‌كنم - طلاق و...
- ۱۳۸۹ - حجم سبز - شامل ترانه‌هاي: آبي - باران-باغ بي برگي - دلم خواست -سزاوار-شب بي من - صداي سبز عش ق- گريه كنم يا نكنم - من و گنجيشكا- من همون ايرانم
- آلبوم كيو كيو بنگ بنگ (شامل يك ترانه)
- ۱۳۹۱ - اعجاز - شامل آهنگ‌هاي نازنين بيقرار، اعجاز، براي من، حس مبهم، نمي دوني، نگوبدرود، بهشت، بي من و تو، نقطهٔ پايان، هياهو (۱۳۹۱-۲۰۱۲)
- ۴ بازديد
- ۰ نظر